بررسی تاثیر رسانه ملی در ایجاد شکاف نسلی

در دهه های اخیر جامعه ایران شاهد تضادها و اختلافهایی میان والدین و فرزندان شده است. این اختلاف ها و تضادها در نهایت منجر بهپدیده شکاف نسلی شده است. این مقاله تلاش کرده است به بررسی رابطه رسانه ملی با میزان شکاف نسلی بپردازد.این تحقیق از اینجهت مورد اهمیت قرار دارد که به نقش تلویزیون پرداخته و نشان داده رسانه ملی تا چه اندازه موجب افزایش شکاف نسل ها شده وتا چه اندازه موجب کاهش شکاف نسل ها گردیده است. در این مقاله از نظریه مانهایم استفاده شده است . او جایگاه نسلی را حوزهکسب تجربه می داند و افرادی که در زمانی یکسان و فضای فرهنگی – اجتماعی یکسان متولد شده اند و وقایع تاریخی مشابهی راتجربه کرده اند مرتبط می داند، این پژوهش از روش پیمایش و از طریق پرسشنامه در دو دانشگاه آزاد، علوم تحقیقات و تهران شرق وبا یک نمونه 414 نفری انجام شده است. تکنیک های آماری استفاده شده شامل جداول فراوانی و شاخصهای مرکزی،استفاده ازضرایب همبستگی و تحلیل واریانس بوده است. یافته ها نشان می دهد به طور کلی شکاف نسلی میان والدین و فرزندان وجود ندارد ونوعی اتفاق نظر میان آنان وجود دارد.لیکن این اتفاق نظر در برخی از حوزه ها بیشترو در برخی از حوزه ها کمتر می باشدبه عبارتی درزمینه نماز خواندن، روزه گرفتن و دوستی دختر و پسر، بیشترین اتفاق نظر ودر زمینه دیدار اقوام، نحوه گذران اوقات فراغت و خریدوسایل زندگی کمترین اتفاق نظر وجود داشته است. همچنین یافته ها نشان می دهد فرزندانی که تمایل بیشتری به دیدن سریال هایخارجی داشته اند شکاف بیشتری میان آنان و والدینشان وجود داشته است. نتایج این تحقیق حاکی از آنست که رسانه ملی بر شکافنسلی تاثیر چندانی نداشته است.